000 | 01487nam a2200217 i 4500 | ||
---|---|---|---|
008 | 241023s2024 sp g spa | ||
017 | _aVG 338-2024 | ||
020 | _a9788411762236 | ||
080 | _a821.134.4-31"20" | ||
100 |
_aCollazo López, Iria _eaut _929299 |
||
245 | 3 |
_aOs mortos que amei _c/ Iria Collazo López |
|
250 | _a1ª edición | ||
260 |
_aVigo _b: Galaxia _c, 2024 |
||
300 |
_a172 p. _c; 23 cm. |
||
520 | 3 | _aCeleste decidiu fuxir con 83 anos, un día de abril, o mes en que abren as rosas das cerdeiras. Atopou a maleta onde levaría as súas pertenzas entre mantas e mantóns de estopa, la e angora; blusas de seda en tons pasteis e colo con brocado; bolsos de coiro de res criada coa mesta herba eterna da Pampa; broches dourados con forma de coleópteros máxicos... O can Elvis e o seu consogro, Antón, taxista xubilado ao que sempre acompaña o fantasma da Vita, a súa muller, serán as únicas compañías na súa longa odisea cara ao Sur. Este é o relato da súa viaxe. En Os mortos que amei, Iria Collazo escribe unha road trip disparatada a través de estampas da vida e da morte dos seus avós, co humor e a tenrura como protagonistas, que contan con nostalxia unha historia de amor imposible, onde todo o que coincide coa realidade é inventado. | |
521 |
_aBAC _aADU |
||
650 |
_aVida cotiá _91378 |
||
856 | _uhttps://editorialgalaxia.gal/produto/os-mortos-que-amei/ | ||
997 | _e2 |